Ο Αριστοτέλης το ισχυρίστηκε πρώτος. Έκτοτε δε βρέθηκε κανείς που να μπορεί να το αμφισβητήσει. Ο άνθρωπος είναι ον κοινωνικό. Ακόμα και σήμερα που κατηγορείται για αποξένωση και αποχαύνωση προερχόμενη από το facebook και τα κάθε λογής social media, διαφαίνεται αυτή η πρωτογενής του ανάγκη. Με τα απανωτά friend requests που αυξάνουν τον αριθμό των «εικονικών φίλων», τα αλλεπάλληλα κλικ σε fan pages, τα likes σε updates φίλων και γνωστών, τα pokes και τα flirts, τη συμμετοχή σε ομάδες που τον αντιπροσωπεύουν και μέσα από μία σειρά νέων τεχνολογικών ευρημάτων παρατηρούμε ότι ο τρόπος μπορεί να άλλαξε η ουσία όμως παραμένει η ίδια. Ο άνθρωπος είναι και νιώθει την ανάγκη να είναι «ον κοινωνικό».Άλλοτε κατηγορείτο για τις αμέτρητες ώρες που σπαταλούσε μπροστά στο λεγόμενο «χαζοκούτι», λαμβάνοντας ελεγχόμενη και μερική ενημέρωση, παρακολουθώντας τη «σαβούρα» και τα «σκουπίδια» της ελληνικής τηλεόρασης, δεχόμενος αβίαστα και άκριτα κάθε τι που οι «μεγαλοκαναλάρχες» του σέρβιραν στο πιάτο. Τι κι αν το πιάτο ήταν Alessi, τι κι αν το πιάτο ήταν αγορασμένο από το παζάρι, το περιεχόμενο ήταν το ίδιο.
Το facebook έκανε τη δική του επανάσταση σε μία εποχή που ο άνθρωπος ζητούσε την αλλαγή και αδυνατούσε να την προκαλέσει από μόνος του. Πάντα βρίσκεται κάποιος πρωτεργάτης. Οργανώνεται, προτείνει και όσοι πιστοί προσέλθουν. Κάπως έτσι δε λειτουργούν άλλωστε και όλα τα κινήματα ανά τους αιώνες; Με τη διαφορά βέβαια ότι στον 21ο αιώνα, τα κινήματα δημιουργούνται στο internet. Ένα ανάλογο κίνημα και αυτό των ποδηλατών της Αθήνας, κίνημα που επικοινωνήθηκε καλύτερα μέσα από το facebook και το internet, είδε τα μέλη του να αυξάνονται και ξεκίνησε τις δράσεις του.
Η πόλη μας εχτές το βράδυ γέμισε από ποδηλάτες, από ανθρώπους που έχουν μία κοινή αγάπη, μία κοινή ανάγκη, συσπειρώθηκαν και όπως κάθε Παρασκευή βράδυ έτσι και εχτές ξεχύθηκαν στους δρόμους της Αθήνας. Τα πετάλια κινήθηκαν στον ίδιο ρυθμό, οι φωνές και τα γέλια αντικατέστησαν το βουητό των αυτοκινήτων και η ατμόσφαιρα ανέπνευσε από την προσωρινή απουσία κάποιων εκατοντάδων αυτοκινήτων. Ρομαντικό ή μη, αληθινό ή μόδα, είναι ένα ακόμη «κίνημα», υποβοηθούμενο από το facebook και όλα αυτά τα «κανάλια επικοινωνίας» που θεωρούνται μοναχικά και εμπίπτουν στην ψυχολογική μελέτη χιλιάδων ειδικών.
Τόπος συνάντησης το Θησείο με τελικό προορισμό ο νότος της Αττικής. Πέρασαν κάτω από το σπίτι μου, βγήκα στο μπαλκόνι, τους παρακολουθούσα λες και παρακολουθούσα λιτανεία και βαθιά μέσα μου ήμουν περήφανος. Χρησιμοποίησαν το facebook με τον καλύτερο δυνατό τρόπο προώθησης του κινήματος (podilatistas δική μου επινόηση αλλά είναι και αυτό της μόδας) και αφού είχαν ολοκληρώσει τον στόχο τους, πάτησαν shut down και πήγαν να επικοινωνήσουν face to face.
Μία σειρά από κανόνες που καθιστούν τη διαδρομή ασφαλής και διασκεδαστική είναι αναρτημένοι στο http://www.facebook.com/group.php?gid=49283986544 και περιμένουν τους πιστούς να γίνουν μέλη και να πάρουν μέρος στο δικό τους «αγώνα». Αγώνας που βλέπουμε σιγά-σιγά να δικαιώνεται με τη θέσπιση ενός νέου μέτρου που επιτρέπει τη μεταφορά των ποδηλάτων στο μετρό. Μέτρο πιλοτικό που ευελπιστούμε να γίνει μόνιμο και να διευρύνει τους ορίζοντές του με περισσότερα ποδήλατα να επιτρέπονται καθ’ όλη τη διάρκεια της εβδομάδας.
Υ.Γ. Για περισσότερες πληροφορίες ανατρέχουμε στα εξής “ιντερνετικά κανάλια»:
Και… Καλό Αγώνα!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου